-
Vallende blaadjes met baby-wortel
Ik ben de moestuin en alle potten aan het bewateren. Ik sta een beetje voor me uit te staren en gniffel. Ik heb niet eerder half oktober mijn tuin nog bewaterd, laat staan nog tomaten geoogst. Wat een bizar jaar! Warmterecord na record is verbroken. Normaliter is de tuin al grotendeels winterklaar, maar met dit weer herinneren alleen de vallende blaadjes aan de naderende herfst. Wel gek dat toekomstige zomers er hoogstwaarschijnlijk zo gaan uitzien. Het broeikaseffect en opwarming van de aarde zijn op deze momenten dichterbij dan me lief is. Dat we dit met zijn allen op ons geweten hebben...
Ik schrik op uit mijn overpeinzingen wanneer ik een kind hoor. “Mag ik in jouw tuintje wortels plukken mama? vraagt Orman zoetjes. Fronsend kijk ik hem aan en hij voegt er snel een ‘Ikvinjouheeeeellief’ aan toe. Nu al een charmeur... Ik moet er om grinniken. Vooruit dan maar. Samen lopen we met zijn broertje naar mama’s moestuin. Verboden voor kinderen en zelfs de jongste van 1,5 jaar weet dat heel goed. “Daaaah, woteuh” wijst de jongste die meehelpt. Want stel je voor dat mama het niet weet waar die heerlijk zoete oranje dingetjes groeien!
Voor sommige groenten hoef je niet de moeite te nemen om zelf te kweken, maar doperwtjes, wortel of bijvoorbeeld tomaat hebben uit eigen tuin zó veel meer smaak. Dat moet je echt doen. Dus zo heeft MadameMoes al voor de derde keer dit seizoen, wortel gezaaid. Niet meer verspeend, want daar had ik geen tijd meer voor (gemaakt). Echt groot worden ze sowieso niet meer en deze mini wortels zijn perfect voor dreumesmondjes. Kleine kleuters die je zegt dat het baby wortels zijn, eten ze trouwens ook maar al te graag! Ha!
Terwijl de kinders aan hun worteltjes knagen, maak ik een mental note dat er volgend jaar absoluut weer wortel gezaaid moet worden. In een steeds warmer wordende zon geef ik de planten nog wat water, stop een cherrytomaatje in mijn mond en tel mijn zegenegingen. Wat een mooie dag is het toch.
Ik schrik op uit mijn overpeinzingen wanneer ik een kind hoor. “Mag ik in jouw tuintje wortels plukken mama? vraagt Orman zoetjes. Fronsend kijk ik hem aan en hij voegt er snel een ‘Ikvinjouheeeeellief’ aan toe. Nu al een charmeur... Ik moet er om grinniken. Vooruit dan maar. Samen lopen we met zijn broertje naar mama’s moestuin. Verboden voor kinderen en zelfs de jongste van 1,5 jaar weet dat heel goed. “Daaaah, woteuh” wijst de jongste die meehelpt. Want stel je voor dat mama het niet weet waar die heerlijk zoete oranje dingetjes groeien!
Voor sommige groenten hoef je niet de moeite te nemen om zelf te kweken, maar doperwtjes, wortel of bijvoorbeeld tomaat hebben uit eigen tuin zó veel meer smaak. Dat moet je echt doen. Dus zo heeft MadameMoes al voor de derde keer dit seizoen, wortel gezaaid. Niet meer verspeend, want daar had ik geen tijd meer voor (gemaakt). Echt groot worden ze sowieso niet meer en deze mini wortels zijn perfect voor dreumesmondjes. Kleine kleuters die je zegt dat het baby wortels zijn, eten ze trouwens ook maar al te graag! Ha!
Terwijl de kinders aan hun worteltjes knagen, maak ik een mental note dat er volgend jaar absoluut weer wortel gezaaid moet worden. In een steeds warmer wordende zon geef ik de planten nog wat water, stop een cherrytomaatje in mijn mond en tel mijn zegenegingen. Wat een mooie dag is het toch.
Reacties (4)
Wim
- 22-10-2018
Oohhh iemand anders dan Kristof! Echt vlot geschreven en zo uit het leven gegrepen. Goed gedaan Madamemoes! Ik zou ook ne keer eens iets moeten schrijven...
MadameMoes
- 18-10-2018
Dank je wel! Vind het heel leuk om moesgerelateerd te bloggen. Mijn moeshartje heeft wel een sprongetje gemaakt ?
Hilde Peeters
- 18-10-2018
lijkt me tof deze blog!!!! alle dagen zo'n babbeltje? veel succes!
Hey Wim, Je mag steeds ook een stukje schrijven! Je krijgt er wat zaadjes voor in de plaats. Ik ben blij dat MadameMoes je zo bevalt! Ik ben er ook zeer tevreden van!