'Weet je dat je de zijscheuten van tomaten altijd moet verwijderen?' vraagt het oudste Moesje aan me. Verrast draai ik me om bij zo veel tuinwijsheid voor een 9-jarige. 'Ja, hoezo?' vraag ik verbaasd. 'Nouuuuwww, dan moet je volgens mij deze allemaal weghalen' zegt de wijsneus tegen me. Ik schiet bijna in de lach, maar houd me netjes in en volg de orders van hogerhand. Terwijl ik de zijscheuten weghaal, luister ik gedwee wat er allemaal goed is gelukt in de moestuin van de dame. De kwebbel zit er goed in en ze kletst er dan ook lustig op los. "Ik vind het zo leuk dat ik de enige ben met een pompoen' wordt er met gepaste trots gezegd. Het klopt ook, want alle pompoenen zijn verder het geweldige aantal van NUL. Eerlijk is eerlijk, in mijn eigen moestuin zijn alle pompoenen danwel opgegeten door slakken, danwel besloten ze alleen mannelijke bloemen aan te maken en de enige pompoen die net bestoven is... Dat wordt natuurlijk niets meer. Een pompoen heeft vrouwelijke bloemen nodig, dus geen vruchtvorming.
De courgettes doen het iets beter. Ik heb 1 plant waar courgettes aan komen en die binnen 1 nacht opgevreten worden door wederom die nare familie Slak... Maar het kan erger blijkt, wanneer Het Moesje vraagt of zij volgend jaar pepino's moet zaaien. 'Hoezo?' vraag ik verbaasd. 'Nou, je weet toch dat in mijn tuintje alles het wel goed doet. Nou ja, wel echt veeeeel beter dan bij jou' zegt Het Moesje zonder te willen kwetsen, zoals alleen kinderen dat kunnen doen, maar gewoon het presenteren van de feiten. Het is een gegeven voor haar en er zit geen kwade wil bij, en toch....! Slik. Ook de pepino's hebben niets gedaan, nul, nada, noppes. Kleine wijsneus, hou nou maar even op ok?! zeg ik lachend. De pepino krijgt een kneep in een tak. Zo veel bloemen en geen vruchten. Het maakt de pepino niet uit of ik schud, blaas, aai of handmatig bloem voor bloem bestuif. Nee is nee en daarmee basta. Dit was voor het laatst, hoor je me, zeg ik nog dreigend tegen de plant. Ik weet niet of het de wind is, of dat er echt een takje zich grinnikend omdraait na mijn dreigement.
Kleine meisjes, grote wijsheden
Niet dat ze ongelijk heeft. Het Moesje heeft een succesvol moesjaar achter de rug. Alleen de appelbloesem is geen appel geworden en dat was toch raar, want er waren genoeg kruisbestuivers, toch mamaaaa? Ach ja, zo gaat het soms in een tuin. Je kunt het allemaal nog zo goed, de Natuur beslist uiteindelijk zelf. Kijk maar naar mama's tuintje waar heel veel het niet deed. Naast die heerlijke pompoen, heeft ze bieten, wortels, tomaat, pompoen, erwten en sla gekweekt. Alsof het niets is. De Tuinopzichter kijkt een beetje triest naar haar welig tierende bak. 'Mijn moestuintje deed bijna niets' het zegt hij met gepaste dramatiek. Hij had dan ook wel een kleine bloembak wat eigenlijk geen tuin mag heten... Ik beur hem op dat mama's tuintje het ook niet zo goed deed en het volgend jaar vast beter gaat. Dan krijgt hij ook een grotere bak. Wedden dat het dan wel lukt?
Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Als jij nou ook een jaar hebt gehad waarvan je denkt, meh? Bedenk dan dat het volgend jaar weer beter wordt. Geen enkel jaar is hetzelfde. We hebben genoeg te plukken en te smullen gehad, maar het had een stuk beter gekund. Eerst was het warm en kurkdroog, toen nat en koud, vervolgens heel even warm en nu begint de herfst alweer. Of je planten nu verzopen zijn, verdroogd of juist belaagd door slakken, sprinkhanen, aardvlooien of andere knagers zoals konijnen; troost je. Volgend jaar is het weer nieuwe ronde, nieuwe kansen! Strooi wat groenbemesters in de rondte, zet alvast wat slakkenvallen en zie. Je staat al 1-0 voor voor volgend jaar. Kom maar door met alle nieuwe plannen! Ik duik nog snel even de tuin in om pepers te plukken. Die zijn wel gelukt :-P
Hihi, zo herkenbaar!