Rondje door de tuin #2

We vervolgen ons rondje door de moestuin. Waar waren we gebleven? O ja, bij de aardappels. De dag na mijn vorige blog begon het schatgraven. De aardappels waren groot, zoals je mag verwachten tijdens een lange periode van droogte; weinig maar grote aardappels. Maar ik ben dik tevreden, we hebben weer nieuwe aardappels op ons bord. En lekker dat ze zijn! Ik heb twee rijtjes geoogst, de
rest laat ik in de grond voor later. Ze blijven zo beter bewaard dan in onze warme schuur.

Naast de aardappels staat een lei appel. In de toppen zitten veel bladluizen. Er zijn dit jaar zoveel luizen dat er bijna niet vanaf te komen is. Veel tuinders klagen er over, dus ik ook, haha. Er staan potjes met stro om oorwurmen een schuilplaats te bieden en onder de boom staat goudsbloem. Maar ondanks mijn pogingen er vanaf te komen blijkt de bladluis hardnekkig.

Achter de appelboom staat mijn bonenrek met daaronder kropjes ijsbergsla die allemaal aan het doorschieten zijn. Doorschieten is het vormen van een bloem. Wat je dus niet wil bij sla. De sla wordt dan bitter en is niet meer eetbaar, daarom geef ik ze aan mijn kippen. Ze houden wel van een vers groen blaadje.

De bonen doen het goed, ze klimmen gestaag omhoog. Ze werden laat gezaaid omdat ik wilde wachten op een droge week. De oogst zal daardoor ook later zijn dan voorgaande jaren maar met het oog op de zomervakantie komt dat eigenlijk wel goed uit.

Naast de bonen staan zonnebloemen in een cirkel, met daaromheen pompoenen. Ik heb een rekje voor ze gebouwd van oude bamboestokken en met een beetje hulp klimmen ze omhoog. Ze beginnen nu met het vormen van de pompoenen. Af en toe geef ik extra voeding in de vorm van brandnetelgier. Er staan ook nog een paar aardappelplanten van aardappels die vorig jaar in de grond zijn blijven zitten. Eigenlijk moet je die weg halen vanwege de kans op ziekten, maar ik besloot
ze een kans te geven en tot nu toe gaat het goed.

In het volgende vak staan twee stoofperen die een beurtjaar hebben en nog een lei appel die ook geen oogst zal geven dit jaar. Daarnaast staat de grootste mislukking van dit jaar, de wortels. Inmiddels al vier keer gezaaid en nog niet opgekomen. Nou ja, een paar dan. Ik wacht nu met spanning af wat het van het laatste zaaisel zal worden. Hopelijk lukt het nog, fingers crossed.

Daarnaast staan de herfstframbozen, opgevolgd door doorgeschoten rucola met prachtige witte bloemetjes die druk bezocht worden door allerlei bijtjes en koolwitjes. Een prachtig schouwspel waar ik graag naar mag kijken. Voor mij krijgt de tuin daardoor nog meer allure.

Naast de rucola staan de aardbeien. De oogst van de junidragers is klaar. Ze zijn nu scheuten aan het vormen om te zorgen voor nageslacht. Ik leid de jonkies naar potjes met potgrond en verkrijg zo nieuwe planten. Ze blijven aan de plant zitten tot ze goed geworteld zijn, in augustus of september worden ze op een nieuw aardbeienbed uitgeplant.

In het laatste bed vinden we de bieten. Omdat ik nog uien over had staat er een rijtje uien en sjalotten tussen. De sjalotten beginnen om te vallen dus ze zijn bijna klaar om te oogsten. De bieten zijn super hard gegroeid en de eersten zijn inmiddels geoogst. Maar het zijn er zoveel dat we ze gaan bewaren voor later. Nu nog even tijd vinden om een middagje in de keuken te staan om ze te koken en in te vriezen, dan kunnen we komende winter ook nog genieten van de tuin op ons bord. Maar de
prei moet nog uitgeplant worden, de compostbak geleegd, de doorgeschoten sla verwijderd, de bloemknoppen van de dahlia's uitgeknipt en de tomaten opgebonden, dus de bieten moeten nog heel even wachten...